Acknowledgements – Dankwoord 8 205 (qua onderzoeksonderwerp en ontwerp), was mijn situatie meer een op gang komende stoomlocomotief die nog op het rangeer terrein stond. Ik wist waar ik heen wilde en welke wagonnetjes ik wilde meenemen. Maar hoe bij het eindstation te komen met die wirwar aan sporen, zonder op een dood spoor te geraken, is mede aan jou te danken. Op vele momenten stond je naast me, zoals bij de presentaties van onze resultaten op congressen (van Vancouver tot aan bij jou thuis voor online presentaties ivm COVID-19 restricties). Je nam altijd de tijd ook na een pittige congres dag, waar ik nogal eens klaar was met de wetenschap. Maar na gedane arbeid, was er ook tijd voor ontspanning en ontdekking! Je wist altijd de meest verstopte en cultureel interessante plekjes te vinden (we zwijgen maar even over het inline dancen in Japan en al helemaal over Cinco de Mayo in DC). Je bent niet alleen voor de wetenschap een (co-)promotor voor mij geweest, maar ook privé. Je hebt me leren genieten van voor mij onbekende dingen (vooruit, niet alle jazz) en ook hoe. Je hebt een tomeloze energie, en evenzoveel honger naar kennis maar ook een drukke agenda (hoeveel kinderen had je ook al weer?). Daarom: nogmaals dank dat je tijd heb gemaakt. Deze trein is bij zijn eindhalte aangekomen, maar onze reizen samen nog niet! Dr. H.C. Comijs. Beste Hannie, de trein is een thema, naar het zich laat aanzien. Vaak hebben wij in de stationsrestauratie van Utrecht Centraal afgesproken. Jij op weg naar huis, toch nog tijd vrijmakend voor mij. Ik wil je hartelijk danken voor je begeleiding, ook al hebben we (door je vervroegd pensioen, of duurde mijn onderzoek echt zo lang?) deze reis niet samen uitgereden. Maar je hebt me goed op weg geholpen. Zonder jouw hulp om de professionele slag te maken, en daarbij de wettelijke kaders niet uit het zicht te verliezen, was het mij niet gelukt. Ik heb veel van je mogen leren over hoe een onderzoek op te zetten. Maar ook wees je me erop dat werk niet (alles) moet overheersen: bedankt hiervoor. Leden van de beoordelingscommissie (en oppositiecommissie): prof.dr. R.W. (Ralph) Kupka, prof. dr. A.W. (Arjan) Braam, prof.dr. H.C. (Henry) Weinstein, prof.dr. W. (Wiepke) Cahn, dr. C.R. (Linda) Tulner en dr. A. (Annemieke) Dols. Ik weet dat ik het jullie er niet gemakkelijker op heb gemaakt met mijn manuscript. Daarom is mijn dank zo mogelijk nog groter voor de tijd en de moeite die jullie hebben genomen om mijn proefschrift zeer gedetailleerd door te nemen en van commentaar te voorzien. Sommigen van jullie ben ik reeds tegengekomen op cruciale kruisingen in mijn leven, waar jullie me hebben helpen oversteken. Anderen zie ik voor het eerst bij de verdediging. Wiepke, je was de gemoedelijke en toegankelijke supervisor tijdens de (basis)opleiding tot psychiater voor de assistenten, maar ook voor de patiënten op de afdeling. Zoals je ons leerde de mens achter de patiënt te zien, zag jij die mens ook in de assistent. Ik heb daar nog steeds goede herinneringen aan.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw