Acknowledgements – Dankwoord 8 209 De psychologen: jullie weerstand tegen de MoCA (‘want deze is niet gevalideerd in het Nederlands’) was ongekend…Nou, hier is ie dan! Nee, zonder gekheid: dank ben ik aan velen van jullie verschuldigd (Tim, Petra, Monique, Gerard etc., maar met een aantal heb ik vaker over testen, betekenissen en de interpretaties hiervan gesproken. Dus ook al leer ik van jullie allen, graag wil ik specifiek Bernadette, Carien (en Caroline, maar nu weet ze het wel) hiervoor bedanken. De gedachteslijpers van PAN, met in het bijzonder Simon B. Zonder de eeuwige jeugd die aan een dispuut verbonden is, zou ik als digibeet nu nog steeds mijn data zonder Excel aan het ordenen zijn. De tweewekelijkse lezingavonden blijven me verrijken met kennis. Is het niet over studieonderwerpen, dan is het wel over het ,studentenleven van tegenwoordig. Daarnaast is het natuurlijk fijn om met mijn generatiegenoten af en toe te mijmeren over (‘ons’) vroeger, toen gelukkig nog veel analoog ging. Hoe prettig om elkaars expertise* nu te kunnen misbruiken, en het gezeur te weerleggen van generaties boven ons, die beweren dat alles vroeger beter was. *PS: als het zover is en jullie niet meer weten hoe een telefoon werkt (of mij niet meer herinneren), mag je me bellen; dan neem ik de MoCA af. Kan ik ook eens wat terug doen. J.C. C. d’O wil ik bedanken. Hoewel… wat hebben jullie überhaupt bijgedragen dat jullie moeten worden bedankt, buiten het gegeven dat dit proefschrift door jullie mogelijk nog langer op zich heeft laten wachten? Hierbij wil ik natuurlijk een ieder bedanken die hierboven gezocht heeft naar zijn of haar naam en die (nog) niet gevonden heeft. Je bijdrage was onvergetelijk. Zo, dan zijn we nu aangekomen bij de vrienden en familieleden die echt helemaal niets aan dit proefschrift hebben bijgedragen. Ook niet in negatieve zin. En daar wil ik jullie hartelijk voor bedanken! Bart, Hanneke, Jan-Jaap, Jeroen, José, Judith, Marieke, Martijn, Michiel, Nicole, Olivier, Ronald, Stanley, Teuntje, Yulia, WeiLie, etc.. Speurneusjes: ik leg jullie achteraf nog wel eens uit hoe cognitieve achteruitgang ontstaat, als het dan niet al te laat is. Voor nu, dank voor de fijne oplaadmomenten. Lieve Else: zo, nu ben ik ook klaar. Kunnen we weer zoals vroeger gaan mijmeren over Jung, maar nu waarschijnlijk ook over oud. Waarheen is de tijd gegaan? Eugénie & Sixte: de vele discussies aan de ontbijttafel hebben er waarschijnlijk voor gezorgd dat ik zo ben geworden zoals ik nu ben. Een kritisch doorvrager, bedoel ik, niet a pain in the ... Het was uiteindelijk waardevol. Dank dat jullie er waren, zeker ook in de moeilijke tijden.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw