Chapter 8 210 Bü: ‘Ehre ist eine wichtige Eigenschaft, aber Stolz sollte niemals der Vernunft im Wege stehen’. Danke für die vielen Lebenslektionen. Du hast viele erleben müssen. Jan & Lenie, Marieke. Schoonfamiliegrappen zijn er vast niet voor niets. Ik snap ze alleen nog niet. Misschien komt dat ook doordat jullie me hartelijk hebben opgenomen in de familie en ik zo toch bij de warme kant ben gaan horen. Ab: hoe jij tot op hoge (excuus, rijpe) leeftijd nog steeds met publicaties bezig bent, is inspirerend. Hoewel ik niet weet of ik het ambieer om net zo lang door te werken als jij. Ik hoop wél dat ik - net als jij- zo bevlogen kan zijn van een onderwerp dat het niet als werken aanvoelt. Ik ben dankbaar dat je in ons leven bent gekomen. Onze periodes in Menton, heerlijk aan zee, allebei schavend aan een artikel, met soms een zucht van een van ons, geven me nog steeds een warm gevoel. Pap, toen ik ging studeren gaf je me één advies: “Studeer zo lang mogelijk. Maar zorg dat je niet de laatste bent”. Heb ik dit te letterlijk genomen en bedoelde je niet lang maar veel? Ach, ik heb het niet van een vreemde. Hoe dan ook, dank voor alle steun en voor de vanzelfsprekendheid dat je dit proces hebt mogelijk gemaakt. Ook al maak je het hoogtepunt niet meer mee, de weg ernaartoe hebben we samen kunnen bewandelen. Je bent een inspiratie in al je doen én laten. Mam, ook al was onze gezamenlijke reis (te) kort, je heb me al jong wat statistiek bijgebracht. Wees jezelf, ook al is dat mainstream. Of omgekeerd: wees alleen gemiddeld als je dat ook echt bent. Ik probeer het. Mijn goudenbergjes: Hebe & Caïssa: jullie hebben mijn leven verrijkt. Ik heb zo veel van en door jullie geleerd en zal nog veel meer van jullie gaan leren. Ik verheug me op onze verdere reis samen en jullie kritische vragen en opmerkingen. Jantine, voorgaande geldt ook voor jou (behalve dat laatste dan, maar daar werk ik aan!). Dank voor je morele steun! Nu kan jij weer aan de bak! Of moet het zijn ‘nu mag ik weer’! Mijn paranimfen, Camille en Gordon. Was soll ich denn jetzt sagen? Julie vergezellen mij al sinds de middelbare school op mijn reis, excuus onze reis. We hebben vele bergen beklommen (met soms wat moeizame afdalingen zoals in Tanzania) en dalen doorkruist. We verstaan elkaars gegrom (meestal) en hebben daar ook genoeg aan want we kennen elkaar door en door (denk ik, maar daar praten we niet over, heuheuheu). Noe weess ech uht sécher,….. deess gemeinsam rees geeht neet naar Denemarke, mä an d’Zukunft. Dës Rees ass nach laang net fäerdeg a mir maachen de Rescht zesummen!
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw