153 Nederlandse samenvatting Deel 2 Immunotherapie heeft veel veranderd in het oncologische landschap. Het gaat dan vooral om immunotherapie die zich richt tegen de aanwezigheid van geprogrammeerde celdood 1 / geprogrammeerde celdood ligand 1 (PD-1/PD-L1), een eiwit dat op de tumor aanwezig kan zijn. Een deel van patiënten met een uitgezaaide vorm van kanker heeft een indrukwekkend langdurige response op behandeling met immunotherapie laten zien. Echter, de mate van respons varieert sterk tussen patiënten. Het is daarom heel belangrijk dat we een tool hebben die kan helpen in het selecteren van de patiënten die goed zullen reageren op een behandeling met immunotherapie. Dan krijgen de juiste mensen de juiste behandeling, en voorkomen we onnodig ernstige bijwerkingen. Momenteel is de aanwezigheid van PD-L1 expressie op de tumor en afweercellen rondom de tumor de beste voorspeller voor een goede respons op behandeling met immunotherapie. Dit wordt ook wel een biomarker genoemd. PD-L1 wordt bepaald door de patholoog in tumorweefsel dat verkregen is via een biopsie. Door beperkingen van het bepalen van deze PD-L1 expressie, is er meer onderzoek opgezet naar nieuwe biomarkers. Hoofdstuk 4 is een review over de bestaande studies met moleculaire PET scans om de PD-L1 expressie in de tumor te visualiseren (PD-L1 PET beeldvorming). Bij deze techniek wordt een PET scan gemaakt na toediening van radioactief gelabelde antilichamen, die wij kennen als immunotherapie. In de PINCH studie (NCT03829007) hebben we onderzocht of de toediening van radioactief gemaakte immunotherapie in de vorm [89Zr]Zr-DFO-durvalumab, veilig en haalbaar is bij patiënten met een recidief of uitgezaaide vorm van hoofd hals kanker in de PINCH studie. Hiervoor werd in deel 1 van de studie, 3 verschillende doseringen getest. Vijf dagen na de toediening werd een PET scan gemaakt en beoordeeld met welke dosering het beste de opname van het antilichaam in de tumor kon worden gezien. Deze dosering werd vervolgens gebruikt in deel 2 van de studie. Alle patiënten kregen na de PET scan een behandeling met durvalumab. In totaal zijn er 37 patiënten met een recidief of uitgezaaid hoofd hals carcinoom geïncludeerd in het Radboudumc, UMC Groningen, Amsterdamumc of UMC Leiden. In hoofdstuk 5 beschrijven we dat [89Zr]Zr-DFO-durvalumab toediening veilig is. Met een dosering van 10mg durvalumab kon de tumor het beste gevisualiseerd worden in vergelijking met een dosis van 2 en 50mg. Bij de evaluatie van 24 patiënten met de optimale dosis van 10mg, bleek dat de tumorstapeling van [89Zr]Zr-DFO-durvalumab niet geassocieerd is met de tijd tot ziekte progressie. Op tumor niveau was er een bijna significante correlatie tussen de stapeling van [89Zr]Zr-DFO-durvalumab in de tumor en de respons op de behandeling met durvalumab na 12 weken. We hebben geen correlatie gevonden tussen de stapeling van [89Zr]Zr-DFO-durvalumab en de PD-L1 expressie in de tumor bij immuunhistochemie. Vervolgens hebben we ook PD-L1 PET beeldvorming verricht met radioactief gelabelde immunotherapie bij patiënten met een niet-kleincellig long carcinoom (NSCLC). In de PINNACLE 9
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw