213 APPENDICES Bij teledermatologie leggen huisartsen de huidlaesie van een patiënt visueel vast met een digitale camera, smartphone of tablet en versturen de gedetailleerde en overzichtsfoto’s samen met de medische geschiedenis van de patiënt, anamnese en een gerichte vraag naar een teledermatoloog voor advies. Wanneer naast gedetailleerde en overzichtsfoto’s één of meerdere gedigitaliseerde dermatoscopische foto’s van de patiënt worden gemaakt, wordt dit teledermatoscopie genoemd. Teledermatoscopie wordt vaak gebruikt voor het diagnosticeren van verdachte huidlaesies en kan huisartsen helpen onderscheid te maken tussen goedaardige huidlaesies of potentieel levensbedreigende huidmaligniteiten (melanomen). Het digitaal dermatologie thuisconsult houdt in dat patiënten met huidklachten foto’s maken met hun eigen smartphone en direct informatie uitwisselen met hun huisarts zonder een fysiek bezoek aan de huisartsenpraktijk. Het algemene doel van dit proefschrift is om de waarde van store-and-forward teledermatologie, teledermatoscopie en dermatologie thuisconsultatie in de Nederlandse huisartsenpraktijk te evalueren. Daarnaast heeft dit proefschrift als doel om de bevorderende factoren en barrières bij het gebruik van deze digitale dermatologiediensten door huisartsen te onderzoeken en om aanbevelingen te doen voor de toekomstige praktijk en onderzoek naar duurzame implementatie en opschaling van deze diensten. Deel I: Status van digitale dermatologie wereldwijd In Hoofdstuk 2 hebben we een literatuurstudie uitgevoerd in PubMed om een overzicht te geven van twee decennia (1995 – 2015) wereldwijd onderzoek naar digitale dermatologie. Na titel- en abstract selectie werden 114 publicaties en 14 reviews geïncludeerd voor het lezen van de volledige tekst. De literatuur review richtte zich op de actoren die betrokken zijn bij het teledermatologie proces (patiënt, huisarts, dermatoloog), doeleinden (triage en follow-up van patiënten, dermatoloog consultatie, opleiding van huisartsen en dermatologen, etc.) en de subspecialisaties van de teledermatologie-diensten (zoals teledermatoscopie). Daarnaast zijn in deze review de leveringsmodaliteiten en gebruikte technologieën in de teledermatologie (store-and-forward, real-time of hybride), gebruikte bedrijfsmodellen, de integratie van teledermatologie in de nationale gezondheidszorginfrastructuren, randvoorwaarden en vereisten voor implementatie en ten slotte de meerwaarde van teledermatologie-diensten onderzocht. De resultaten toonden aan dat teledermatologie-diensten efficiënt en effectief zijn in vergelijking met de standaard fysieke dermatologische zorg, omdat deze gezondheidszorgdiensten de kosten verlagen, de wacht- en reistijd voor patiënten verkorten en fysieke verwijzingen naar de dermatoloog voorkomen. Bovendien verbeteren teledermatologie-diensten de toegang voor patiënten in landen met lange wachtlijsten voor dermatologische zorg of voor patiënten die geografisch gezien achtergesteld zijn tot dermatologische zorg. Uit deze analyse bleek bovendien dat Nederland, ten tijde van de review, het enige land was waar teledermatologie vergoed werd in het nationale gezondheidszorgsysteem (sinds 2006) en waar de dienst breed geïntegreerd is tussen de eerstelijnshuisartsenzorg en de tweedelijns dermatologie zorg. A
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw