218 APPENDICES problemen in het digitale dermatologie platform en verschillende gebruiksprocedures voor de digitale dermatologiedienst. Training zou het gebruik van fotografieapparatuur door huisartsen kunnen verbeteren en daarmee de kwaliteit van de door hen gemaakte (dermatoscopische) foto’s. Het gebruik van digitale gezondheidstoepassingen en dermatologie onderwijs zijn ondervertegenwoordigd in de huisartsenopleiding. Slechts enkele huisartsen in ons onderzoek gaven aan dat zij tijdens hun huisartsenopleiding een training hebben gevolgd in het maken van (dermatoscopische) foto’s. Ongeveer de helft van de huisartsen in ons onderzoek gaf aan een introductietraining te hebben gehad in het maken van (dermatoscopische) foto’s vanuit de telemedicine organisatie. De meeste huisartsen hebben deze kennis over het maken van (dermatoscopische) beelden opgedaan in de klinische praktijk. Bovendien zou training huisartsen kunnen informeren in welke omstandigheden zij wel of niet gebruik kunnen maken van digitale dermatologie. Daarnaast moeten oplossingen gezocht worden voor de aanschaf of huur van actuele adequate fotografieapparatuur en voor vraagstukken die verband houden met de menscomputer interface en de interoperabiliteit van het platform. Zorgverzekeraars zouden de kosten van de aanschaf van geschikte fotografieapparatuur kunnen compenseren met de kosten die worden bespaard door het voorkomen van onnodige fysieke verwijzingen naar de dermatoloog. Hierdoor zorgt de inzet van digitale dermatologie er uiteindelijk voor dat zorgverzekeraars zorgkosten besparen. Bovendien gaf 15% van de huisartsen aan dat zij tijdens de pandemie gebruik maakten van het dermatologie thuisconsult. Dit betekent dat patiënten zelf met hun eigen smartphone foto’s van hun huidaandoening maakten en deze foto’s direct naar de huisarts verstuurden voor digitale beoordeling. De meeste van deze huisartsen hadden positieve ervaringen met het digitale dermatologie thuisconsult, maar zij rapporteerden ook dat niet alle door de patiënten gemaakte foto’s van voldoende kwaliteit waren. Daarom is in dit proefschrift geadviseerd om het digitale dermatologie platform te verbeteren, zodat patiënten en huisartsen stap-voor-stap worden begeleid met een checklist voor fotokwaliteit of door (video)instructies voor het maken van foto’s met voldoende kwaliteit, en waar aandacht is voor de gebruiksvriendelijkheid. Vervolgens zou een kwaliteitsvalidatiestap, bijvoorbeeld met behulp van kunstmatige intelligentie (AI), kunnen verifiëren of het juiste aantal foto’s is geüpload en of deze kwaliteit voldoende is. Hoofdstuk 8 bespreekt de belangrijkste bevindingen van dit proefschrift en gaat dieper in op de toegevoegde waarde en uitdagingen die bijdragen aan de succesvolle implementatie en het gebruik van digitale dermatologiediensten in de Nederlandse huisartsenpraktijk. Bovendien benadrukt dit laatste hoofdstuk de sterkte en zwakke punten van de studies in dit proefschrift en worden aanbevelingen gedaan voor de toekomstige praktijk en onderzoek.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw