192 Chapter 7 perspectieven op het docentschap in de loop van de tijd. Dit inzicht kan helpen de ontwikkeling van docenten te bevorderen naar een meer expliciete focus op de student en diens leren. Het overkoepelende doel van dit proefschrift is dus ons begrip te vergroten van hoe medisch docenten zich in de loop van de tijd als docent ontwikkelen, bezien vanuit hun perspectieven op het docentschap, en hoe deze ontwikkeling verband houdt met hun opvattingen over doceren en leren. Hiertoe voerden we kwalitatieve studies uit, gebruik makend van een exploratieve benadering. We interviewden medisch docenten die allen intensief betrokken waren bij het geneeskunde onderwijs. Zij werden gerekruteerd van twee medische scholen van twee verschillende continenten, die daarmee verschilden in onderwijs- en nationale cultuur en organisatie. Leiden Universitair Medisch Centrum, Nederland, en Stanford University School of Medicine, CA, VS, zijn vergelijkbaar in hun nadruk op wetenschappelijke vorming en hadden in het decennium voorafgaand aan de initiële interviews herzieningen doorgevoerd naar studentgericht onderwijs. Om inzicht te krijgen in de ontwikkeling van docenten, hielden we tien jaar na de eerste interviews follow-up interviews met dezelfde docenten voor zover nog beschikbaar. Hoofdstuk 2 beschrijft een onderzoek naar de opvattingen van medisch docenten over het proces van doceren en leren. Het presenteert een raamwerk dat specifiek is aangepast aan de context van medisch onderwijs en de inhoud en structuur beschrijft van opvattingen over doceren, leren en kennis. Het raamwerk bestaat uit een matrix van opvattingen, ingedeeld naar opvattingsoriëntaties (aangegeven in de kolommen in de matrix) en opvattings-dimensies (aangegeven in de rijen). De oriëntaties, die een globale, samengestelde set van opvattingen over doceren, leren en kennis vertegenwoordigen, zijn gerangschikt van doceergericht naar leergericht. De oriëntaties worden gedefinieerd door de dimensies die elk een verschillend aspect van de opvattings-oriëntaties met betrekking tot doceren, leren en kennis vertegenwoordigen. Binnen elke dimensie kunnen drie of vier opvattingen worden onderscheiden, gerangschikt op een continuüm van doceergericht naar leergericht. Om het raamwerk aan te passen, hielden we semigestructureerde interviews met 26 medisch docenten in de periode van 2008-2010. We gebruikten een raamwerk dat was ontwikkeld in niet-medisch hoger onderwijs contexten als
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw