246 Chapter 8 Hieruit kunnen we dan ook concluderen dat het verbeteren van de houvast van de klosprothese door het plaatsen van implantaten nadat (een deel van) de maxilla verloren is gegaan, de mondfunctie, het kauwvermogen en het eetcomfort verbetert. Bovendien kunnen we met de nodige voorzichtigheid vaststellen dat de resultaten van deze studie eerdere resultaten lijken te bevestigen dat de klosprothese op implantaten een goed alternatief is voor de chirurgische reconstructie voor alle Klasse II maxillaire defecten volgens de klassering van Brown. Met beide technieken wordt de kauwprestatie voldoende hersteld, waarbij zorgvuldige planning zeer wenselijk is. Het laatste deel van dit proefschrift richt zich op het verwijderen van tanden en kiezen in de voorbereidingsfase van een bestralingsbehandeling. Patiënten met hoofd-halskanker die in aanmerking komen voor een bestraling, werden voorafgaand gezien door een tandheelkundig team voor een uitgebreid mondonderzoek. Tanden en kiezen met een matige prognose die tijdens en na de bestraling een risico vormen voor het ontstaan van osteoradionecrose (ORN) werden verwijderd. ORN, ofwel een bestralingsgeïnduceerde osteomyelitis, is een ernstige en late complicatie van de bestraling, die wordt gekarakteriseerd door verzwakt blootliggend bestraald bot dat niet is geheeld na een periode van drie maanden zonder de aanwezigheid van kanker. ORN kan leiden tot onder meer pathologische fracturen, vorming van intra- of extra-orale fistels en infectie, en heeft veelal uitgebreide chirurgische behandelingen nodig. Deze behandelingen zijn risicovol, complex, kunnen tot nieuwe bijwerkingen leiden en hebben een negatieve impact op de kwaliteit van leven. Het beschikbare bewijs over de effectiviteit van het verwijderen van tanden en kiezen voor de bestraling om ORN te voorkomen is beperkt. Tegelijkertijd resulteert het verwijderen van tanden en kiezen in een verminderd aantal functionele eenheden en belemmert dit zowel het kauwen als het slikken. Om de extractiewonden voldoende tijd te geven (minstens 10 tot 14 dagen) om te genezen voordat met de bestraling wordt begonnen, worden beslissingen genomen op basis van de verwachte stralingsdosis. Echter, voor een deel van de getrokken tanden kan na voltooiing van de bestraling blijken dat de extractie achteraf (nog) niet nodig was, omdat de gegeven dosis lager was dan de dosis die verwacht werd. In hoofdstuk 5 hebben we gekeken naar het aantal overtollig getrokken tanden en welke patiënt- of tumorkarakteristieken hiermee geassocieerd waren. Hiervoor werden 358 patiënten die tussen 2015 en 2019 waren bestraald
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw