267 Dutch Summary - Nederlandse Samenvatting DEEL 2: ONTSTEKINGSREACTIE IN PATIËNTEN MET BRANDWONDEN Om de ontstekingsreactie bij patiënten met brandwonden te onderzoeken werden bloed en biopten uit brandwonden verzameld. Ontstekingscellen en signaalstoffen werden bestudeerd met behulp van een cel-analyse apparaat en een speciale microscoop onderzocht. De verschillende ontstekingscellen en signaalstoffen in het bloed (Hoofdstuk 4) en in brandwonden (Hoofdstuk 5) werden getypeerd en gekwantificeerd. Bloed en brandwonden werden op verschillende momenten na ongeval (dagen tot weken) onderzocht. In het bloed werd een directe en langdurige toename van neutrofielen en monocyten waargenomen, terwijl het aantal lymfocyten min of meer gelijk bleef. Vanaf de tweede week na verbranding vond er een verschuiving plaats in de samenstelling van de lymfocyten. Deze verandering leek de ontsteking voornamelijk te verergeren in plaats van af te remmen. Gelijktijdig werden verhoogde niveaus van verschillende signaalstoffen gevonden die kenmerkend zijn voor hevige ontsteking. In brandwonden was er een snelle en uitgebreide toename van neutrofielen en macrofagen die zelfs in brandwonden van 3 en 4 weken na ongeval nog aanwezig was. Lymfocyten stegen ook in aantal, maar aanzienlijk laat (namelijk pas 2 tot 4 weken na verbranding). De signaalstoffen in brandwonden trekken ontstekingscellen aan waardoor de ontsteking in stand blijft. Door de langdurige ontsteking na brandwonden kan de wondgenezing van patiënten worden vertraagd waardoor goed herstel uit blijft. Op zijn beurt kan dit bijdragen aan het ontstaan van nieuwe ziekteverschijnselen zoals septische shock en ernstige littekens. DEEL 3: NABOOTSTEN VAN BRANDWONDEN EN ONTSTEKING Door zowel ethische als wetenschappelijke bezwaren rond dierproeven, is er een groeiende vraag naar proefdiervrije manieren om onderzoek naar brandwonden te doen. Het gebruik van huidmodellen is een veelbelovend alternatief voor dierproeven en kunnen op een gestandaardiseerde manier worden toegepast voor verschillende onderzoeksvragen. Echter is er op dit moment nog geen huidmodel in staat om de complexe ontstekingsreactie na verbranding na te bootsen. In Hoofdstuk 6 werd een model ontwikkeld waarin brandwonden bestudeerd kunnen worden. Deze huidmodellen zijn gemaakt door menselijke cellen uit huidresten (afkomstig van operaties) te kweken in collageenmatjes. Deze collageenmatjes worden doorgaans gebruikt om wonden patiënten met brandwonden te bedekken. De groei van de huidcellen in het huidmodel werd onderzocht van behulp van microscopie. Vervolgens werd het effect van een brandwond op het huidmodel bestudeerd. Deze huidmodellen vertoonden veel 10
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw