280 Appendix ACKNOWLEDGEMENTS – DANKWOORD Dit was hem dan, het einde van een lange, bijzondere reis. Het was regelmatig lastig, het kostte veel tijd en energie, maar het was altijd razend interessant en leerzaam. Ik kijk terug op een fantastische tijd en ben enorm trots op alles wat we hebben bereikt. Men vergelijkt een PhD wel eens met een marathon: “It is not a race, it is a marathon”. Ik besloot, met mijn onderzoekers-geest, om beide te doen. Het vergt beide een enorme inspanning, je voelt je aan het einde gesloopt maar het is een enorme prestatie die veel voldoening geeft. Het is bijzonder wat je als mens kunt bereiken met de juiste instelling. Zo inspirerend dat ik dit ook regelmatig terugzie bij patiënten en ervaringsdeskundigen. “If you want to go fast, go alone. If you want to go far, go together”. Dit werk was niet tot stand gekomen zonder de inzet, hulp en betrokkenheid van mijn promotieteam, paranimfen, collega’s, de manuscriptcommissie, de opponenten, sponsoren en natuurlijk mijn dierbare vrienden en familie. Mijn dank aan jullie allen is groot! Daarnaast spreek ik ook graag mijn dank uit aan alle betrokken ziekenhuismedewerkers, patiënten, ervaringsdeskundigen, collectanten, donateurs en medewerkers van de Nederlandse Brandwonden Stichting. Een aantal mensen wil ik graag in het bijzonder aanspreken. Allereerst mijn promotor, professor Irma Joosten. Ontzettend bedankt voor de tomeloze inzet, adviezen, oplettendheid en begeleiding. Ondanks de overgang naar je welverdiende pensioen, heb je je altijd met volle interesse ingezet voor ons project. Jouw scherpe blik, aanwijzingen en kennis hebben het project en de daaruit volgende artikelen zichtbaar naar een hoger niveau gebracht. Opmerkingen die regelmatig de ronde deden waren bijvoorbeeld “wat is nou precies je onderzoeksvraag?” of “wat is je boodschap?”. Je bracht mij, en soms ook de anderen, terug naar basis als dat nodig was en dat hielp ons altijd om verder te komen. Met jouw adviezen zorgde je ervoor dat er focus bleef en dat de artikelen een duidelijke boodschap kregen. Bouke Boekema en Hans Koenen, jullie zijn beide fantastische copromotoren en hebben altijd voor mij klaar gestaan. Door jullie hulp is niet alleen het project een succes geworden, maar heb ik mijzelf ook persoonlijk kunnen ontwikkelen. Bouke, jouw rol werd gedurende het project steeds groter en ik zie je niet alleen als collega en begeleider, maar ook als hardloopmaatje en vriend. Ons zijproject (systematic review) liep behoorlijk uit de hand, maar hier zijn wel 2 prachtige artikelen uit voortgekomen waar ik met veel trots op terugkijk. Hans, op jou heb ik altijd kunnen rekenen voor raadgeving, steun en vertrouwen. Je zorgde ervoor dat we over alle belangrijke punten nadachten en jouw kennis over het immuunsysteem en de gebruikte technieken is op talloze momenten onmisbaar geweest. Bedankt ook voor een gezellige tijd in Nijmegen waar ik mij altijd
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw