257 Dankwoord Arthur van der Boog, ik ontmoette je tijdens de Neuroscience master en later deden we beiden ons promotieonderzoek op dezelfde afdeling. Regelmatig verscheen jouw hoofd om de hoek van mijn deur voor een dropje en een goed gesprek. Ik snap nog steeds niet hoe het je is gelukt om alle ballen van jouw ontelbare studies in de lucht te houden. In de hectiek van jouw huidige baan als ANIOS-neurochirurgie zie ik je met name met een wapperende witte jas door de gangen rennen, maar wie weet dat we in de toekomst wel weer de mooie kans hebben om samen te werken. Freek Teunissen, Dieuwke Mink van der Molen, Jasmijn Westerhoff en Tariq Lalmahomed, lieve buurvrouwen en -mannen, dank voor alle gezelligheid. Ondanks dat we allemaal druk waren, kon ik altijd bij jullie aankloppen voor een praatje of om te sparren over mijn onderzoek. Maureen Groot-Koerkamp, al bevond jouw kantoor zich enkele deuren verderop, bij ontmoetingen in de gang was er altijd ruimte om bij te praten over ons onderzoek. En niet te vergeten zijn ook alle andere geweldige mede-PhD’ers en voormalig Qamer-genoten, waaronder Jikke Rutgers, Floris Reinders, Hilde Smits, Osman Akdag, Anouk de Jong, Maaike Verweij, Thomas Willigenburg, Robin de Boer, Guus Grimbergen, Hidde Eikelenkamp en Katrinus Keijnemans. Ondanks het vele thuiswerken door de pandemie en mijn verhuizing naar Q-nieuw, was er altijd een plekje op de Qamer voor een koffiemoment of gezellige lunchpauze waarbij uiteenlopende onderwerpen werden besproken, variërend van badkamerschoonmaakfrequenties tot updates uit ieders datingleven. En niet te vergeten zijn natuurlijk het fantastische onderzoekersweekend op Texel en de gezellige borrels in de stad. Lieve collega’s van de neuropsychologie, Irene Huenges Wajer, Carla Ruis, Mariska Mantione, Josje Kal, Anouk Smits, Suzanne Hartung en Dilara Ozturk, wat fijn om na mijn promotie weer met jullie te mogen samenwerken. Jullie inzet om de medische neuropsychologie op de kaart te zetten, zowel in de zorg als in het onderzoek, is enorm inspirerend en wat ben ik blij dat ik van jullie mag leren. Anouk, van mijn begeleider tijdens mijn masterthesis naar collega en co-auteur. Wie had dat gedacht? Hoewel het stroke vs tumor stuk ons beiden soms de neus uit kwam en we meer opgelucht dan blij waren toen het eindelijk gepubliceerd was, heb ik jouw kritische en precieze manier van werken in onze samenwerking enorm gewaardeerd. Lieve Suzanne, samen hebben we eindeloos gewerkt aan de CASTOR databases om het vervolgens toch weer helemaal om te gooien, konden we sparren over analyses voor onze manuscripten en gaven we feedback op elkaars presentaties en posters voor congressen. Daarnaast was er altijd ruimte voor zowel de leuke als verdrietige aspecten van het leven. Ik waardeer het enorm om een vriendin te hebben waarmee ik op zoveel niveaus herkenning vind. A
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw