Linge Li

Appendix 248 GENERAL SUMMARY (DUTCH) In een zoektocht om de ingewikkelde dans van planten met licht te ontrafelen, begint onze reis met de cruciale rol van licht en de algemene introductie van plantengroei. De concurrentie tussen naburige vegetatie veroorzaakt het fenomeen van het schaduwontwijkingssyndroom (SAS), aangewakkerd door verrijking met verrood licht. Gewapend met een basis van moleculaire inzichten uit eerdere onderzoeken naar het schaduwontwijkingssyndroom, zet onze scriptie koers naar onontgonnen gebied. Hoofdstuk 2 duikt diep in het schaduwontwijkingssyndroom (SAS) bij tomatencultivars M82 en Moneymaker, waarbij de cellulaire ontwikkelingsplasticiteit onder wit licht en verrood aangevulde omstandigheden wordt ontleed. Microscopie-gebaseerde kwantificatie zoomt in op het eerste internode en onthult significante reacties in de cellulaire anatomie, wat een opmaat vormt voor verdere verkenning in de daaropvolgende hoofdstukken. Hoofdstuk 3 onderzoekt het moleculaire mechanisme met weefselspecifieke signalering in SAS. Een RNA-seq op verschillende tijdsstippen werpt licht op de vroege rol van auxine in de internode elongatie en de identificatie van transcriptiefactoren, waarmee de weg wordt bereid voor de verkenning van hormonen in hoofdstuk 4, waar potentiële sleutelregulatoren worden geïdentificeerd. De hormonale dynamiek staat centraal in hoofdstuk 4, waarin we dieper ingaan op auxine, gibberellines en brassinosteroïden tijdens SAS. De studie onthult complexe interacties die de stengelongatie reguleren, waarbij de genuanceerde invloed van auxine naar voren komt, terwijl GA en BR als sterke spelers opkomen. Het gecompliceerde samenspel van deze hormonen vormt de plantenreacties op schaduw en benadrukt hun cruciale rollen. Hoofdstuk 5 omvat een multidimensionale verkenning, waarbij celuitbreiding, de regulerende rollen van transcriptiefactoren en de dynamiek van reacties op schaduw worden onderzocht bij 8 dicotyllen. Patronen van pithelongatie, transcriptieregulatie en de conservatie-analyse bieden een genuanceerd begrip van geconserveerde regio’s, waarbij de interdisciplinaire aard van plantenbiologie wordt benadrukt. Onze reis eindigt met de verdeling van verschillende transcriptiefactoren binnen plantenfamilies in de schijnwerpers, wat de weg opent voor toekomstige onderzoeken. In het laatste hoofdstuk werpen we een brede blik op de beperkingen van RNA-seqanalyse, hormoonanalyse en evolutionaire overwegingen. De ontdekking van een algemeen geconserveerd patroon tussen pith-specifieke expressie in verrood over diverse

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw