261 Dankwoord Mijn lieve jongens Thijs, Lars en Joost: dank voor al jullie hulp, support en interesse, ik weet dat het voor jullie soms geleken heeft alsof het leven uit niets anders bestond dan deadlines, schrijven, analyseren en presenteren. Maar zonder jullie niet aflatende hulp thuis, had dit niet zo goed kunnen lukken. Tot slot diegene voor wie mijn dank het moeilijkst te beschrijven is: Peter. Hoe langer dit allemaal duurde, hoe meer beloftes in ik mijn gedrevenheid heb gebroken. ‘Nog even dit’ of ‘nog even dat’ en om 1 uur ‘s nachts ‘het moet nu echt af’… een groot deel van de vrije weekenden, avonden en uurtjes gingen zo in damp op. Als ik aangaf dat het tegenzat, wist jij al hoe laat het was. Altijd heb je me gesteund, me de ruimte gegeven en me scherp gehouden als dat nodig was. Met je liefde en steun heb je een onmisbaar aandeel in mijn leven en daarmee ook een groot aandeel in dit proefschrift. Ik hoop dat we nog heel lang samen mogelijk genieten.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw