Dankwoord/Acknowledgements | 231 De dames van het secretariaat Christa, Jantine, Katinka, Sylvia en Tamara wil ik bedanken voor hun hulp tijdens mijn promotietraject en ANIOS-periode. Naast alle collega’s waar ik in de kliniek mee heb gewerkt wil ik in het bijzonder mijn opleiders van de afdeling cardiologie in het UMC Utrecht, dr. G.Tj. Sieswerda en dr. N. Clappers, en mijn opleiders van de vooropleiding interne geneeskunde in het Diakonessenhuis, dr. G.A.J. van Boekel en dr. L.H. van Huis, danken voor de tijd die zij mij hebben gegeven om naast het klinische werk aan dit proefschrift te werken. Daarnaast is dit ook de plek om mijn vrienden te bedanken voor al het andere wat belangrijk is in het leven. De BROK koffieclub, Floris, Cas, Yvette, Joep, Geert, doordat we tegelijk aan onze promoties begonnen begrepen we elkaars frustraties, maar konden we toch vooral ook samen genieten van de flexibiliteit van het PhD-life. Mijn tennisteam wil ik danken voor de uitlaatklep en de flexibiliteit als ik weer eens een deadline had. De Blazeboys, Jonas, Jasper, Tycho, Joris, Kasper, Jef, Lex, Luuk, Nol, Okke, Thom, Kim, Cedric en Maurits, ik ben dankbaar dat we inmiddels al zo lang zo’n hechte vriendengroep hebben. Het was altijd weer een verademing om op vrijdagavond bij jullie aan tafel te zitten, waarbij jullie begrip van mijn werk zich had gevormd tot iets als het verkopen van MRI-scanners, en ik ben blij dat deze traditie niet verbroken wordt nu er een totale babyboom aan de gang is. Ook de bewoners van de Braamstraat, de Feministen, de vrienden van het Jordan en de andere vrienden van Geneeskunde ben ik dankbaar voor al het moois wat we samen hebben meegemaakt en voor hoe vertrouwd het altijd is als we elkaar weer zien. Het Oudwijcker eetgezelschap, Bob en Stijn, ik weet dat jullie hier graag als paranimfen hadden gestaan, maarja, je kan niet alles hebben. Ik vind het prachtig dat jullie inmiddels bijna deel van de familie zijn geworden en jullie tripjes naar Noorwegen waren hoogtepunten van de tijd die ik daar doorbracht. Paranimfen Karim, eigenlijk ben je al vijf jaar lang mijn paranimf. Doordat je al eerder kon echoën, eerder in de bunker de kunst van het strainen van Thomas en Arco had geleerd, eerder begon met je promotie en je ANIOS-periode en ik al eerder aan jouw zijde heb mogen staan tijdens je verdediging heb ik eigenlijk alles van je af kunnen kijken. Folkert had nog wel eens moeite om ons als twee afzonderlijke personen te zien, maar dat heb ik nooit een probleem gevonden. Ik ben blij dat ik mij kon optrekken aan iemand met jouw kwaliteiten, die zo relaxed is en zo trouw. Ik kijk ernaar uit om de komende jaren ook eindelijk in de kliniek samen te werken! Cas, toen ik er in de introductieweek van geneeskunde achter kwam dat jij één van de Culemborgers was die mijn klasgenoten opwachtte buiten het schoolplein had ik niet verwacht hier nu samen te staan. Het enige wat ik mij nu nog afvraag is hoe het kon dat iemand jou niet mocht. Met je oprechtheid en enthousiasme zorg je overal waar je komt voor verbinding. Doordat we tegelijk aan onze promotie begonnen hielden we gelukkig enige flexibiliteit om dingen buiten werk te ondernemen. Ondanks enkele gemiste kampioenschappen van Ajax kan ik jarenlang samenwonen op de Braamstraat, een reis naar Cuba en vele (zelf georganiseerde) festivals later terugkijken op oneindig veel mooie momenten samen. A
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw