A Nederlandse samenvatting | 199 DNA-breuk heeft veroorzaakt. Naast de bekende “hot-spots” op de Ig gensegmenten op chromosoom 6 (immunoglobuline lichte keten genen in de muis) en chromosoom 12 (immunoglobuline zware keten genen in de muis), waren er RAG1/2-specifieke DNA-breuken gevonden door het hele genoom heen. Er zijn RAG1/2-specifieke DNA-breuken geïdentificeerd in de buurt van de genen die eerder geassociëerd zijn met de ontwikkeling van B-cel maligniteiten zoals Ikzf4, Abl2, Klf4, Tcf4, Tcf7, Rassf8, Mef2c, of in de buurt van de genen die rol spelen het herstel van DNA-breuken zoals Rad51ap1. We hebben verder onderzocht wat de DNA-volgordes (sequenties) in de buurt van RAG1/2-specifieke DNA-breuken gemeen hebben, waarbij we hebben laten zien dat deze breuken met name gevonden worden in de buurt van simpele herhaalsequenties zoals van CA of GA dinucleotide combinaties. Het is bekend dat zulke sequenties een alternatieve DNA-structuur kunnen aannemen, ook wel non-B DNA-structuur genoemd. Deze non-B DNA-structuren kunnen een driedubbele helix zijn, of zogenaamde G-kwartetten, en DNA-haarspeld structuren. Verschillende biochemische studies hebben aangetoond dat RAG1/2 complex inderdaad in staat is om deze structuren te herkennen en te knippen, waarbij bijvoorbeeld non-B-structuren geïdentificeerd zijn rondom sommige genetische afwijkingen die veel voorkomen in kwaadaardige B-cellen. In de hoofdstukken 4, 5 en 6 beschrijven we nieuwe mechanismen van deregulatie van het RAG1/2 complex. In Hoofdstuk 4 beschrijven we een nieuw mechanisme dat ervoor zorgt de B-cellen het RAG1/2 complex afschakelen na het ontstaan van DNA-schade. Dit mechanisme treedt in werking bij zowel DNA-schade veroorzaakt door externe factoren (g-straling, of chemische stoffen die DNA-breuken introduceren) maar ook door het RAG1/2 complex zelf. We hebben laten zien dat de activatie van het ATM-eiwit door DNA-schade cruciaal is voor deze regulatie. Bij farmacologische remming van de activatie van het ATM vindt afschakeling van het RAG1/2 complex niet plaats na inductie van DNA-schade. De DNA-schade-afhankelijke activatie van ATM vermindert de binding van de transcriptie factor forkhead box O1 (FOXO1) aan de RAG1 en RAG2 genen waardoor de expressie van deze genen wordt uitgeschakeld. We stellen voor dat dit een mechanisme is dat een belangrijke rol kan spelen in het beschermen van cellen tegen veelvoudige DNA-schade tijdens het genherschikkingproces. In Hoofdstuk 5 beschrijven we een ander nieuw regulatiemechanisme ontdekt dat de activiteit en beschikbaarheid van RAG controleert. We laten zien dat het nucleaire factor kappa-B (NF-kB) en de fosfoïnositol-3-kinase (PI3K)/AKT-signaalpaden belangrijke onderdrukkers zijn van RAG1/2-activiteit, en ervoor zorgen dat het RAG1/2 complex op het juiste moment tijdens de celdeling tot expressie komt en actief is. We laten zien dat de remming van NF-kB resulteert in een toename van RAG1/2-activiteit en RAG-gemediëerde DNA-breuken. Het gebruik van de nieuwe potentiële therapeutische stoffen die de NF-kB-componenten remmen kunnen daarom implicaties hebben voor de genomische stabiliteit van voorloper B-cellen die zich ontwikkelen in het beenmerg.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw