10 181 Appendices In Hoofdstuk 4 hebben we een studie uitgevoerd om de impact van achilles tendinopathie op de kwaliteit van leven, werk en gezondheidsconsumptie te evalueren. We hebben daarvoor 80 patiënten geïncludeerd met achilles tendinopathie. De belangrijkste uitkomstmaat was hierbij de EuroQol-vragenlijst (EQ-5D), die het percentage van matige/grote problemen uitdrukt op de domeinen zelfzorg, angst/depressie, mobiliteit, gebruikelijke activiteiten en pijn/ongemak. Secundaire uitkomstmaten waren het aantal gezondheidszorg bezoeken, werkprestatie gedurende de periode van symptomen en de geschatte jaarlijkse directe medische en indirecte kosten per patiënt als gevolg van achilles tendinopathie. De EQ-5D-scores waren hoog voor de domeinen mobiliteit (66%), gebruikelijke activiteiten (50%) en pijn/ongemak (89%), wat betekent dat patiënten op deze gebieden veel problemen ervaarden. Patiënten met achilles tendinopathie rapporteerden voornamelijk een impact op werkproductiviteit (38%). Werkverzuim door achilles tendinopathie was aanwezig bij 9%. Het totale mediane (IQR) aantal jaarlijkse gezondheidszorgbezoeken was 9 (3–11). De totale gemiddelde (SD) geschatte jaarlijkse kosten waren €840 (1420) per patiënt met achilles tendinopathie. We concludeerden dat de impact van achilles tendinopathie op de kwaliteit van leven aanzienlijk is, waarbij met name de domeinen mobiliteit, pijn/ongemak en gebruikelijke activiteiten worden beïnvloed. Daarnaast hebben we aangetoond dat achilles tendinopathie ook leidt tot een aanzienlijke afname in werkproductiviteit en aanzienlijke kosten met zich meebrengt. Diagnostische beeldvorming Achilles tendinopathie kan op basis van locatie worden geclassificeerd in tendinopathie van het middendeel en de insertie. Aangezien subjectieve zelf-gerapporteerde pijn een belangrijk criterium is voor het stellen van de diagnose achilles tendinopathie, wilden we weten of patiënten met pijn in de achillespeesregio hun pijn adequaat konden lokaliseren. In Hoofdstuk 5 hebben we de mate van overeenkomst tussen door de patiënt gerapporteerde pijn, met behulp van een gestandaardiseerde pijnkaart, en de door de arts bepaalde klinische diagnose van achilles tendinopathie geëvalueerd. 110 patiënten met pijn in de achillespeesregio werden geïncludeerd en bij 102 (93%) patiënten die pijn in de achillespeesregio op de pijnkaart aangaven, werd de klinische diagnose van achilles tendinopathie gesteld door een sportarts. 82% van de patiënten had de klinische diagnose van tendinopathie in het specifieke gebied (middendeel/aanhechting) van de pees die ze op de pijnkaart markeerden (Kappa = 0.67, CI 0.54–0.79). Deze studie toonde aan dat er een aanzienlijke overeenstemming was tussen de door de patiënt geselecteerde lokalisatie van de pijn en de diagnose van insertie/middendeel achilles tendinopathie door de arts. Het gebruik van een pijnkaart kan van waarde zijn voor onderzoekers die grote epidemiologische studies uitvoeren of hulp bieden bij zelfdiagnose en adequate triage voor gespecialiseerde zorg.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw