167 Appendices inspireren om de bevindingen in andere contexten toe te passen, en de focus van onderzoek te verleggen van docenten naar studenten. Conclusies De bevindingen die in dit proefschrift worden gepresenteerd, dragen bij aan de implementatie van activerend onderwijs in het medisch onderwijs door het optimaliseren van studentbetrokkenheid. Het onderzoek naar het studentperspectief maakt duidelijk waarom geneeskundestudenten, die over het algemeen activerend onderwijs waarderen, terughoudend kunnen zijn in hun betrokkenheid. Ze hebben verschillende en soms tegenstrijdige behoeftes voor activerend onderwijs, die ook in de loop van de tijd veranderen, wat een aangepaste onderwijsaanpak vereist voor studenten in verschillende fases van hun studie. Ze hebben ook de steun van hun docenten nodig om hun betrokkenheid te stimuleren, te behouden, en te reguleren. Het onderzoek naar het docentperspectief laat zien hoe expert docenten hun cruciale rol in studentbetrokkenheid vervullen. Hieruit blijkt het belang van uitgebreide docentcompetenties om een ondersteunende leeromgeving te kunnen creëren en een actief leerproces te kunnen faciliteren. Het onderzoek toont ook de noodzaak voor docenten om een reflectieve en context-sensitieve onderwijsaanpak te hanteren waarbij ze rekening houden met hun eigen onderwijsopvattingen en competenties, het cursusontwerp, en kennis en opvattingen over hun studenten. Ten slotte illustreert het onderzoek naar het docentprofessionaliseringsperspectief hoe een training over activerend onderwijs, waarbij zelfgestuurd leren geïntegreerd werd met werkplekleren en cursorisch onderwijs, docenten kan stimuleren geleerde lessen toe te passen in hun onderwijspraktijk. Dit draagt bij aan het verminderen van het transferprobleem. Met het onderzoek dat voor dit proefschrift is uitgevoerd hopen we bij te dragen aan de implementatie van activerend onderwijs, en zo die vonken van studenten te transformeren in grote vlammen. A
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw