Lieve papa en mama. Lieve Jesse, mijn grote broer. Helemaal verkast naar het hoge Noorden. Opgegaan in voetbal, studie en later werk. Weinig tijd om gezellig even aan te schuiven voor het eten, of een wandeling te maken door de Utrechtse bossen. Ik ben dankbaar dat ik altijd de ruimte heb gehad mijn pad te zoeken. Dank voor de fijne basis. Zou interesse in onderwijs aangeboren zijn? Lieve Alien. Wat bijzonder dat je vandaag naast me staat! Van TKB tot Exstudiantes, van Visserstraat tot Grote Beer, van Geneeskunde tot specialisatie – wat een mooie routes hebben we gevolgd. Dank dat je me letterlijk uit de wind fietste als de beentjes te zwaar waren. Ik ben zo dankbaar voor onze vriendschap. Lieve Fre. Rustpunt in de storm, rots in de branding. Weinig woorden nodig om veel te zeggen. Dank dat ik altijd mezelf kan zijn. Je bent geweldig. Evi en Luuk, ik ben zo blij met jullie. Nieuwsgierig en enthousiast. Elke dag leren we samen weer wat nieuws, beleven we kleine en grotere avonturen, wat een feestje! 196 A
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw