363 Dutch summary | Nederlandse samenvatting Om te achterhalen of patiënten met een hoger risico op PM, al dan niet door middel van dergelijke BRAF-mutatie, baat zouden hebben bij een nieuwe chemo-geladen intraperitoneale hydrogel, werd in hoofdstuk 13 zo’n gel onderzocht. Specifiek, werd de impact van deze hydrogeltoediening in een darm anastomose model onderzocht. Tweeënveertig gezonde ratten kregen een colorectale anastomose, met daaropvolgende intraperitoneale injecties. Zes dieren kregen middels deze injectie een zoutoplossing (placebo), 18 dieren kregen een niet-geladen hydrogel (lege gel), en 18 dieren kregen we met mitomycine (MMC)-geladen hydrogel. De dieren weren 7 dagen lang geobserveerd, waarna ze werden opgeofferd voor verdere analyse. Primaire uitkomsten die bij obductie werden bekeken waren adhesie- en naadlekkagescores. Verder werd er gekeken naar hoe sterk de colorectale naad was door deze op te pompen onder druk, en werd de naad histologisch bekeken. Tweeëntwintig ratten voltooiden het experiment (zoutoplossing: n = 6, niet-geladen hydrogel: n = 10, MMC-geladen hydrogel: n = 6) en werden meegenomen in de analyse. Er werd slechts een trend richting significantie waargenomen voor de naadlekkage score tussen ratten die zoutoplossing kregen en degenen die niet-geladen hydrogel kregen. Er werden geen significante verschillen gevonden voor alle andere uitkomsten. De belangrijkste reden dat 16 dieren het einde van het experiment niet haalden, was het waarnemen van intestinaal bloedverlies. Dit trad alleen op bij de dieren die een lege of geladen hydrogel kregen. Dus, hoewel de voorlopige resultaten suggereerden dat de MMC-geladen of niet-geleden hydrogel mogelijk geen grote invloed heeft op de naadgenezing, wijst het waargenomen intestinale bloedverlies bij een aanzienlijk aantal dieren toch op een interactie. Daarom bleek in het huidig onderzochte diermodel dat het toedienen van de gel niet veilig is. Concluderend lijkt het noodzakelijk om de hydrogel verder te optimaliseren en onderzoeken, voordat deze als potentiële preventieve gel kan worden overwogen. CONCLUSIE EN TOEKOMSTPERSPECTIEVEN Al vele generaties van klinische en experimentele onderzoekers hebben zich ingespannen om de resultaten voor patiënten na colorectale chirurgie te verbeteren. Ondanks de aanzienlijke inzichten die in de afgelopen decennia zijn verkregen, blijven naadlekkages een substantiële postoperatieve zorg voor een aanzienlijk aantal patiënten. Daarnaast brengt het identificeren van patiënten met risico op metachrone PM en het daaropvolgend afstemmen van gepersonaliseerde behandelingen ook veel uitdagingen met zich mee. Hoewel dit proefschrift misschien geen definitieve oplossing biedt om naadlekkages of metachrone PM volledig te elimineren, biedt dit proefschrift wel potentiele vooruitgang in de behandeling van deze patienten. Na het uitvoeren van de onderzoeken in dit proefschrift, geloven wij dat verbeterde rapportage van naadlekkages ook de incidentie en impact ervan zal verminderen. Het voorgestelde CoReAL rapportagesysteem voor het standaardiseren van de rapportage 16
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw