Vazula Bekkers

10. Appendices 244 Mijn lieve vrienden Alexandra, Emma, Ghyslaine, Laura, Lisa, Nathanael, Noah, Seylan en Yoshita, dank dat ik altijd mijn hart bij jullie kan luchten. Nathanael en Laura, we hebben samen op de middelbare school gezeten en zijn vervolgens als drie kameraden in Amsterdam Geneeskunde gaan studeren. Dat was de fundering van een hele mooie vriendschap die ik altijd zal blijven koesteren. Het ortho icc’tje en geriatrie icc’tje blijven in de groepschat langskomen. Lieve Roel, ik wil jou ook bedanken voor afgelopen jaren. We zijn ongeveer tegelijkertijd begonnen met onze PhD op andere afdelingen maar wel allebei in het EMC. Een tijd terug deden we bijna wekelijks wel een koffietje samen en onze gesprekken waren mij erg waardevol. Je bent top, blijf zoals je bent. Ook wil ik mijn lieve familie bedanken. Mijn lieve opa om mee te beginnen. Ik kijk op naar hoe positief u in het leven staat. Ik heb van u geleerd: ‘De mens lijdt soms het meest door het lijden dat hij vreest, maar dat nooit op komt dagen. Zo heeft hij meer te dragen dan Allah/God/… te dragen geeft.’ Opa, dank voor alles. Veel dank aan mijn lieve anne en baba, Ceyda, Semih en Yusuf. Jullie zijn een aanwinst in mijn leven. Ook heel veel dank aan mijn lieve tantes, ooms, neefjes en nichtjes. Dat zijn er nogal wat, en als ik die allemaal zou noemen zou dit proefschrift het dubbele aantal bladzijdes tellen, maar jullie weten dat ik dankbaar ben voor jullie. Graag wil ik mij als laatst richten tot de mensen die mij door dik en dun hebben gesteund afgelopen jaren tijdens mijn Phd, maar eigenlijk met alles in het leven. Mijn lieve papa en mama, jullie zijn geweldig. Mama, jij bent een power vrouw en jij hebt mij altijd doen geloven dat ik alles kan bereiken wat ik wil. Papa, jij bent de slimste man die ik ken en zoals jij is er geen ander. Ik bewonder hoe positief je in het leven staat, vooral de afgelopen periode waarin jij je sterk wist te houden. Lieve Su, mijn twin, we schelen niks in leeftijd maar toch blijf je altijd mijn kleinere zusje. Dankjewel voor de vreugde die jij brengt. Als laatste wil ik mijn wederhelft bedanken. Mijn lieve man, Tarik, zonder jou had ik dit proefschrift niet voor mogelijk gezien. Je bent er altijd voor mij en ik kan mij geen betere partner voorstellen. Jij bent er ook als dingen moeilijk zijn en daar ben ik je eeuwig dankbaar voor. We leerden elkaar kennen toen ik als 6 VWO-leerling een dagje met jou mocht meelopen, terwijl jij in je tweede jaar geneeskunde zat. Inmiddels zijn we tien jaar verder, getrouwd, en genieten we van ons huisje, boompje en beestje(s). Ik hou van jou.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw