Chapter 8 254 betrouwbaar aangeven welke patiënten geen therapeutisch voordeel zullen behalen. Een sensitiviteit en NPV van ≥90% wordt noodzakelijk geacht om onderbehandeling te voorkomen. Tegelijkertijd is een specificiteit van ≥50% vereist om overbehandeling substantieel te verminderen. Dit type biomarker biedt patiënten de mogelijkheid om in een vroege fase alternatieve behandelingsopties te verkennen. Daarnaast wordt het risico op bijwerkingen geminimaliseerd en draagt het bij aan het verminderen van de kosten van de gezondheidszorg. De expressie van PD-L1 op tumorcellen is als een van de eerste biomarkers onderzocht. Hierbij wordt het percentage PD-L1 positieve tumorcellen geschat met behulp van een immuunhistochemische (IHC) kleuring voorafgaand aan behandeling. Verschillende onderzoeken hebben een positieve correlatie aangetoond tussen een hoge PD-L1 score (TPS, i.e. tumor proportion score) en verbeterde overleving na behandeling met anti-PD-1 therapie. Sindsdien wordt deze biomarkertest routinematig uitgevoerd in de diagnostiek. Echter zijn er tegenstrijdige resultaten die aangeven dat tumoren met een lage of negatieve PD-L1 TPS ook goed kunnen responderen op anti-PD-1 therapie. Daarom zijn er betere voorspellende biomarkers nodig. Het primaire doel van dit proefschrift was het identificeren van biomarkers die beter kunnen voorspellen welke patiënten met stadium IV NSCLC kunnen responderen op anti-PD-1 therapie en welke patiënten niet. Hoofdstuk 2 en 3; PD-1T TILs als veelbelovende biomarker en de toegevoegde waarde van biomarkercombinaties Tumor-specifieke cytotoxische CD8+ T-cellen hebben de capaciteit om tumorcellen te herkennen en te elimineren. Echter kunnen ze functioneel beperkt zijn in de omgeving van de tumor (TME, i.e. tumor micro-environment), bijvoorbeeld via de PD-1-PD-L1 interactie. In de literatuur wordt verondersteld dat anti-PD-1 therapie disfunctionele T‑cellen weer kan reactiveren. De frequentie van tumorinfiltrerende lymfocyten (TILs) in de TME heeft voorspellende waarde getoond als biomarker voor respons op anti-PD-1 therapie. Echter is er steeds meer wetenschappelijk bewijs dat niet alle TILs een actieve rol spelen in de immuunrespons tegen tumorcellen. Uit een eerdere studie bleek dat cytotoxische CD8+ T-cellen met een hoge expressie van PD-1, bekend als PD-1T TILs, gericht tumorcellen kunnen herkennen en elimineren. Bovendien is er een sterke correlatie aangetoond tussen de aanwezigheid van PD1T TILs en de respons op anti-PD-1 therapie in een klein cohort van patiënten met stadium IV NSCLC.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw