Nederlands samenvatting 255 8 Hoofdstuk 2 van dit proefschrift beschrijft de voorspellende waarde van PD-1T TILs in een cohort van 120 stadium IV NSCLC-patiënten behandeld met anti-PD-1 therapie. Hierbij werd de frequentie van PD-1T TILs in tumorweefsel, afgenomen voor start van de therapie, digitaal gescoord met een PD-1 IHC-algoritme. PD-1T TILs als biomarker behaalde een sensitiviteit van 77% en een specificiteit van 67% na 6 maanden behandeling zonder progressie van ziekte, en respectievelijk 93% en 65% na 12 maanden. Een ander belangrijk gegeven is dat de hoge NPV (88% op 6 maanden en 98% op 12 maanden) zorgde voor een nauwkeurige identificatie van een kleine groep patiënten die geen baat had bij anti-PD-1 therapie. Een hoog aantal PD-1T TILs was bovendien gecorreleerd aan een langere progressievrije overleving (HR 0.39, 95% BI: 0.24-0.63, P<0.0001) en algehele overleving (HR 0.46, 95% BI: 0.28-0.76, P<0.01). De voorspellende waarde van PD-1T TILs was ook nauwkeuriger wanneer alleen naar de respons van de gebiopteerde laesie werd gekeken en als tumorweefsel werd gebruikt dat kort voor de start van de behandeling was afgenomen. Daarnaast werd aangetoond dat PD-1T TILs een nauwkeurigere biomarker was dan PD-L1. Een combinatie van beide biomarkers toonde geen verbetering in voorspellende waarde. Uit een eerdere studie is bekend dat PD-1T TILs voornamelijk voorkomen in tertiaire lymfoide structuren (TLS). TLS worden gekenmerkt door de aanwezigheid van een centraal cluster van B-cellen, omgeven door een zone van T-cellen. TLS kunnen worden gevormd ten gevolge van een chronische ontsteking, evenals door verschillende soorten kanker zoals NSCLC. Hoofdstuk 2 beschrijft dat TLS een lagere voorspellende waarde heeft in vergelijking met PD-1T TILs. Mogelijk hebben factoren zoals ruimtelijke heterogeniteit van TLS in peri- en intratumorale gebieden invloed op dit resultaat, echter moet dit nog worden onderzocht. Verschillende factoren in de TME kunnen de immuunrespons tijdens anti-PD-1 therapie beïnvloeden. Daarom is het onwaarschijnlijk om één perfecte biomarker te vinden. In hoofdstuk 3 is onderzocht of de voorspellende waarde verbeterd kan worden door biomarkers te combineren. De volgende biomarkers werden, zowel individueel als in combinatie van 2 biomarkers, onderzocht in een cohort van 135 stadium IV NSCLC patiënten behandeld met anti-PD-1 therapie: CD8+ TILs, intratumorale (IT) lokalisatie van CD8+ TILs, PD-1T TILs, CD3+ TILs, CD20+ B cellen, TLS en de tumor inflammation signature (TIS). De TIS is een genexpressie biomarker opgebouwd uit een set van 18 genen. Eerdere studies hebben de voorspellende waarde van deze biomarker aangetoond in verschillende soorten kanker behandeld met anti-PD-1 therapie.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw