15 Nederlandse Samenvatting Adenomyose is een veel voorkomende en vaak invaliderende goedaardige gynaecologische aandoening. Het wordt gekenmerkt door infiltratie van endometriumweefsel en stroma in het myometrium van de baarmoeder. Geassocieerde symptomen zijn: dysmenorroe, hevige menstrueel bloedverlies en onvruchtbaarheid, die allen de kwaliteit van leven sterk kunnen beïnvloeden. Adenomyose komt vaak voor in combinatie met endometriose en wordt vaak beschouwd als onderdeel van het spectrum van dezelfde ziekte. De gerapporteerde prevalentie van adenomyose is nog steeds onzeker, met schattingen variërend van zo laag als 5% tot zelfs 85%. Het gebrek aan uniforme diagnostische criteria voor adenomyose, en het feit dat tot een derde van de vrouwen mogelijk asymptomatisch is (of zich niet meldt bij een arts), verergert dit probleem. Historisch gezien werd adenomyose alleen gediagnosticeerd op histopathologie na hysterectomie aan het einde van de vruchtbare levensfase van een vrouw. Moderne ontwikkelingen op het gebied van niet-invasieve beeldvorming hebben echter aangetoond dat adenomyose ook aanwezig is bij jongere vrouwen. Met deze kennis wordt adenomyose niet alleen in verband gebracht met klinische symptomen zoals pijn en hevig bloedverlies, maar ook met onvruchtbaarheid en obstetrische complicaties. Niet-invasieve en nauwkeurige diagnose, samen met duidelijkheid over de impact die adenomyose heeft op vruchtbaarheid en zwangerschap, is dus cruciaal. Daarom onderzochten we het effect van adenomyose op de contractiele en reproductieve functie van de uterus, beginnend met een verkenning van de niet-invasieve diagnose door middel van MRI, en eindigend met de mogelijke invloed op vruchtbaarheid en obstetrische uitkomsten. Allereerst hebben we een literatuurstudie uitgevoerd naar de bestaande (op MRI gebaseerde) diagnostische criteria voor adenomyose en een metaanalyse uitgevoerd naar hun gerapporteerde diagnostische nauwkeurigheid. We stelden vast dat er weliswaar een grote verscheidenheid aan MRIgebaseerde parameters is gebruikt en gerapporteerd, maar dat er geen uniform toegepaste criteria bestaan. Bovendien is de individuele diagnostische nauwkeurigheid van elke parameter onduidelijk. Op basis van de in de literatuur beschreven criteria ontwikkelden we vervolgens een multivariaat
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw