Anne Fleur Kortekaas-Rijlaarsdam

APPENDIX 150 NE D E R L ANDS E SAMENVAT T I NG SCHOO L PROB L EMEN VAN K I ND E R EN ME T ADHD I S ME D I CAT I E D E OP L OSS I NG ? Het belangrijkste doel van dit proefschrift was om te onderzoeken wat de effecten zijn van methylfenidaat op schoolprestaties en leren. Methylfenidaat is de vaakst voorgeschreven medicamenteuze behandeling voor ADHD (Faraone, Biederman, Spencer, 2006; Faraone et al., 2015). Het is belangrijk om te weten wat de exacte effecten zijn van methylfenidaat op school- en leerprestaties van kinderen met ADHD omdat deze kinderen met grote regelmaat milde tot ernstige problemen ervaren op school. Deze problemen variëren van onderpresteren tot plaatsing binnen het speciaal onderwijs of het voortijdig stoppen met school (DuPaul, 2007; Frazier et al., 2007; Loe & Feldman, 2007). Om de effecten van methylfenidaat op schoolpresteren en leren in kaart te brengen, werden drie deelvragen beantwoord: Allereerst kwantificeerden we de effecten van methylfenidaat op schoolprestaties in termen van productiviteit (de proportie gemaakte opgaven) en accuratesse (de proportie correct gemaakte opgaven), waarbij we onderscheid maakten tussen de verschillende basisschoolvakken (rekenen, lezen en spellen). Dit onderscheid is belangrijk omdat eerder onderzoek suggereert dat het effect van methylfenidaat met name robuust is voor productiviteits- en gedragsmaten (bijv. taakgericht werken, zie Prasad et al., 2013) en voor bepaalde schoolvakken (Murray et al., 2011), hoewel onderzoek hiernaar tot op heden zeer schaars was. De resultaten van deze deelvraag staan beschreven in hoofdstuk 2 en hoofdstuk 3. Ten tweede beoogden we het mechanisme van de werking van methylfenidaat op schoolprestaties bloot te leggen. Ook hier maakten we onderscheid tussen effecten van methylfenidaat op productiviteit en accuratesse voor de verschillende schoolvakken. We bestudeerden de invloed van een aantal zorgvuldig geselecteerde moderatoren en mediatoren op de effecten van methylfenidaat op schoolprestaties. Deze analyses voerden we uit binnen ons eigen onderzoek (hoofdstuk 3 en 4) en op de gepoolde effecten van methylfenidaat in onze meta-analyse van de afgelopen 37 jaar aan onderzoek hiernaar (hoofdstuk 2). Ten derde hebben we onderzocht wat de effecten zijn van methylfenidaat op het leren van feedback. Hiervoor hebben we eerst gekeken welke effecten methylfenidaat heeft op het proces van stimulus-respons leren middels feedback (hoofdstuk 5). Hoewel theoretische modellen van ADHD suggereren dat kinderen met ADHD hier moeite mee hebben (Luman et al., 2005; Tripp & Wickens, 2009), is het empirische bewijs hiervoor inconsistent (Groen et al., 2008; Luman, Goos, & Oosterlaan, 2015; Luman, Van Meel, Oosterlaan, Sergeant, & Geurts, 2009).