Gelezen, geleefd, gedeeld

20 aangetrokken door de magneet van Europa of Noord-Amerika – en dan soms wel en soms niet met succes. Zelf niet tot de armen te behoren, roept verplichtingen op. Zeker voor een schrijver of docent, zo vindt Naipaul tenminste. Aan de verleiding om het lot van een ander toe te dekken met verhullende taal mag niet worden toegege- ven. Nee, dan zelfs nog liever cynisme, zoals in zijn terugblik op het eind van de Indiase middenstand op de kust van Somalië en de afstandelijke westerse reacties daarop: People are like that about places in which they aren’t really interested and where they don’t have to live. Some papers spoke of the end of feudalism and the dawn of a new age. But what had happened was not new. People who had grown feeble had been physically destroyed. That, in Africa, was not new; it was the oldest law of the land. Terugblik Theologie gaat erom dat je studenten leert om effectief met woorden om te gaan, terwijl je heel goed beseft dat die woorden kwetsbaar zijn. Dat is niet gemakkelijk. Wat fijn dus om met goede collega’s te kunnen samenwerken, zoals Gé Speelman er een is. Samen ook te kunnen nadenken over de pa- radoxen van ons vak. Op de werkvloer is Gé een harde praktische werker, wars van dure woorden en een doener. Maar wanneer ze voorgaat in het middaggebed van de PThU: dan wél woorden gebruikend die net iets groter zijn dan wijzelf, woorden die in geloof (in wat nu nog niet is) de richting wijzen. Op een onderwijsinstituut is dat een prachtige combinatie. Zodra het verbaal iets te hoog gaat (dat wil in de theologie wel eens voorkomen) pak ik er A bend in the river bij. Maar zodra ik me afvraag wat we in de smalle menselijke marges dan wél kunnen doen, mag ik aanschuiven bij een ge- loofsgemeenschap. Vanuit de wereld van het onderwijs én vanuit die geloofsgemeenschap: Gé, bedankt voor alle goede momenten die we samen mogen hebben delen. V.S. Naipaul, A bend in the river. André Deutsch: London, 1979 Bestel via: bit.ly/tip-riverbend