Pranav Bhagirath

229 Appendices specifiek 3D-model. Het was mogelijk om efficiënt een hoogwaardige volume mesh te genereren en BVP te berekenen met een resolutie van 5 mm. Hierdoor was het mogelijk om verschillende anisotropie waarden, weefsel karakteristieken en sigma gradiënten te integreren die ons begrip over het ontstaan van potentiaal verdelingen op het ​lichaamsoppervlak en over bronnen van lokale onnauwkeurigheden kunnen verbeteren. In hoofdstuk 9 is de mogelijkheid onderzocht tot het verkrijgen van informatie over epicardiale potentialen met alleen 62 torso elektroden en zonder hulp van een a-priori model. Simulaties werden toegepast om inzicht te verkrijgen en de beeldkwaliteit van verschillende elektrodeconfiguraties te voorspellen. Hiermee bleek het mogelijk in afwezigheid van een a-priori model de anterieure epicardiaal potentiaal verdeling te reconstrueren met 62 elektroden (onderlinge elektrodeafstand 20 mm). Door het totaal aantal elektroden te vermeerderen zou ook informatie over het posterieure gedeelte van het hart gereconstrueerd kunnen worden met behulp van deze supergeconcentreerde elektrodeconfiguratie. In hoofdstuk 10 werd de klinische validatie verricht van de inverse potential mapping (IPM) workflow bij patiënten die een katheterablatie ondergingen voor idiopathische ventriculaire tachycardie (VT). Gebruik makend van body surface potentials van één ectopische slag kon deze MRI gebaseerde IPM methode de focus van de VT inschatten met een klinisch relevante nauwkeurigheid. Vergelijking tussen twee onafhankelijke waarnemers toonde een bijna perfecte reproduceerbaarheid van de resultaten. Vergelijking tussen de homogene en niet-homogene volume geleidingsmodellen (VCM) wees op een significant verschil ten voordele van de inhomogene VCM. In hoofdstuk 11 zijn de belangrijkste bevindingen van deze proefschrift samengevat en in klinisch perspectief geplaatst.